Interrailen door Zwitserland

Poehee! Ik heb gewoon zoveel te vertellen dat ik niet weet waar ik moet beginnen. Omdat ik het daar in mijn vorige blog niet over heb gehad, was ik van plan ook te vertellen over de week vóór onze vakantie, maar dat wordt iets te veel van het goede. Laat ik het er maar op houden dat ik twee dingen voor het eerst in mijn leven heb gedaan: sushi eten en lasergamen :P.

Het weerbericht voor de dagen dat we op vakantie gingen, was in de aanloop ernaartoe een beetje deprimerend. Het zou namelijk overal waar we heen gingen, koud zijn en regenen. Ik had me dan ook ingesteld op een hoop nattigheid. En jawel, toen we dinsdagochtend na drie uurtjes treinen door een prachtig landschap aankwamen in Luzern, regende het. Luzern ligt – net als Genève – aan een meer, maar dan met echte bergen eromheen. (Ja, ik ben ondertussen zo verwend dat ik de bulten rondom Genève niet als meer dan heuvels kan kwalificeren.) Het was dus wel fijn dat de bui niet langer dan een kwartier duurde en de wolken gedurende de dag steeds verder optrokken, waardoor die bergen ook echt zichtbaar werden. Aangezien het nog even duurde voor we ons daaraan konden vergapen, hebben we eerst een toeristische stadwandeling gemaakt, waarbij ik al snel tot gids werd gebombardeerd. Niet omdat ik meer van de stad wist dan de rest, maar omdat toch iemand de beschrijvingen in de boekjes moest voorlezen ;). Met de paraplu hoog boven mijn hoofd (niet meer tegen de regen) heb ik de groep het oude centrum, een houten brug uit de veertiende eeuw, de oude stadsmuur, het leeuwenmonument en een hoop kerken ‘laten zien’. :P Het viel meteen op dat Luzern – in tegenstelling tot Genève – een katholieke stad is. Het interieur van de kerken was zeker mooi, maar iets minder kitsch had wel gemogen! We zijn ook naar het Bourbaki Panorama geweest, een 114 meter lang panorama waarop het Franse leger te zien is dat tijdens de Frans-Duitse oorlog de Zwitserse Alpen doorkruist. Zeer indrukwekkend! ’s Avonds hebben we nog een stadwandeling gemaakt en in ons leuke, verbazingwekkend schone hostel Ligretto gespeeld. Dat is een spel waarvan je sowieso in de stress schiet, maar toch heel leuk is en wat we iedere avond van de vakantie gespeeld hebben.

De volgende ochtend waren we alweer vroeg in de benen om de trein naar de hoofdstad Bern te halen, waar het bij aankomst weer regende. Wistjedat: de naam Bern van ‘bär’, wat ‘beer’ betekent, is afgeleid? In 1191 schoot een hertog met een moeilijke naam in deze plaats een beer dood, met als gevolg dat ze vandaag de dag nog steeds een berenkuil met drie beren in de stad hebben. Heel bijzonder! Het was je vast al opgevallen dat bär geen Frans woord is. Luzern en Bern liggen beiden in het Duitstalige deel van Zwitserland, waardoor ik even mijn (Switzer)Deutsch kon bijspijkeren. Het viel me mee dat ik de uitleg bij de toeristeninformatie volledig kon volgen met mijn twee jaartjes Duitse les van lang geleden :P. Toen we aan onze stadwandeling begonnen, was het gelukkig weer droog, dus konden we zonder paraplu de oude binnenstad, rivier, universiteit, botanische tuin en de musea van de buitenkant (lekker goedkoop) bekijken. De oude binnenstad staat in ieder geval niet voor niks op de UNESCO werelderfgoedlijst! ’s Middags zijn we zelfs van onze traditie afgeweken door warm te eten, omdat we ’s avonds met de trein naar ons volgende, zo mogelijk leukere hostel in Lausanne moesten, waar het natuurlijk ook regende Daardoor lieten we ons natuurlijk niet tegenhouden, dus zijn we ’s avonds nog een leuke kroeg in gedoken, met als grote voordeel: gratis entree :).

Donderdagochtend was het wel nodig om een beetje uit te slapen, maar gelukkig hadden we nog genoeg tijd om Lausanne te bekijken. Het grote voordeel van twee avonden in hetzelfde hostel slapen, is dat je het grootste deel van je spullen niet mee hoeft te slepen. Eigenlijk ben ik nog steeds verbaasd dat alles in mijn trouwe Eastpack rugzak paste, want dat is natuurlijk wel wat anders dan een hele achterbak voor mij alleen ;). Wat me het meeste is bijgebleven van Lausanne is de kathedraal, die van zichzelf al heel mooi was, maar die nog wat extra sfeer kreeg doordat de organist tijdens ons bezoek aan het oefenen was; de locatie en het Olympisch museum. De stad is namelijk op zulk heuvelachtig terrein gebouwd, dat het hoogteverschil in de stad meer dan 500 meter bedraagt en we dus constant onze kuitspieren aan het oefenen waren. Gelukkig konden we met een volautomatische metro (waarin je door de voorruit kon kijken :)) naar het museum. Waarom het grootste museum over de Olympische Spelen in Lausanne zit? Omdat het Internationaal Olympisch Comité (IOC) er ook zit, duh! Ik vond het echt een van de leukste musea waar ik tot nu toe geweest ben. Ik heb zelfs de medailles van de komende Spelen in London en een schaatspak van Mark Tuitert gezien! *zwijmel* :P

En toen was alweer de laatste dag van onze vakantie aangebroken. Alsof we nog niet genoeg gelopen hadden in de dagen ervoor, hebben we een wandeling van meer dan tien kilometer door de wijngaardterrassen van Lavaux, die ook op de UNESCO lijst staan, gemaakt. Deze liggen aan het meer van Genève, maar dan helemaal aan de andere kant. Tegen alle voorspellingen was het heerlijk weer, waardoor we bijna de hele dag in ons T-shirt in de zon hebben gelopen. Ik ga geen poging doen het geweldig mooie landschap te beschrijven. Jullie bekijken de foto’s maar ;). Uiteindelijk zijn we uitgekomen bij Chateau de Chillon, een groot middeleeuws kasteel vlakbij Montreux, waar de geschiedenis echt tot leven kwam door de rondleiding uit de gids. ’s Avonds hebben we onze ontzettend gezellige en mooie vakantie afgesloten in een restaurant in Montreux, waarna we met de trein terug zijn gegaan naar Genève. En ik maak geen grapje: het regende :P. Het was echter totaal niet erg, want niks kon het gevoel overstemmen dat ik weer thuis was. Echt thuis. En dat in een stad waar ik pas twee maanden woon.

Eerste paasdag heb ik hier uitgebreider gevierd dat ik in Nederland gewend ben, met een uitgebreid paasontbijt en zeer fanatiek paaseieren zoeken. Vanaf nu staat mijn leven hier echter vooral in het teken van studeren, want het tentamen komt steeds dichterbij! Ik ben al trots op mezelf dat ik gisteren drie uur in de bieb heb doorgebracht, maar het tempo zal nog wel een stuk omhoog moeten. Met tien pagina’s per drie uur ga ik het niet halen :P.

Liefs,
Marlieke